Artroskopia kolana – konieczność czy fanaberia?

Artroskopia kolana – zabieg przywracający sprawność fizyczną.

Aktywność fizyczna - w każdym wieku - jest dla zachowania dobrego zdrowia niezbędna. Jednak aktywne uprawianie różnych dyscyplin sportowych - oprócz oczywistych korzyści, nie tylko terapeutycznych - związane jest wielokrotnie z kontuzjami. Lekkoatleci, szczególnie reprezentanci konkurencji biegowych i futboliści bardzo często ulegają kontuzji kolana. Urazy stawu kolanowego są jakby przypisane do tych dyscyplin. Bywa, że są to poważne urazy wymagające natychmiastowej interwencji medycznej. Kolano jest wówczas dokładnie badane, równolegle z przeprowadzanym wywiadem dotyczącym okoliczności zdarzenia. W zależności od tego, jaka będzie ocena stanu uszkodzeń kolana specjalista kieruje pacjenta na wykonanie odpowiednich badań diagnostycznych.

Analiza wyników badań - USG, tomografii komputerowej oraz przede wszystkim rezonansu magnetycznego, gdyż jest on najdokładniejszym z badań obrazowych - pozwolą lekarzowi zaordynować najbardziej właściwy sposób terapii.  Rezonans magnetyczny jest wysoko oceniany również z innych  powodów. Nie wymaga użycia potencjalnie szkodliwego promieniowania rentgenowskiego i jest szczególnie przydatny do wykrywania zmian chorobowych w tkankach, zwłaszcza zasłoniętych kośćmi. Wykorzystywane jest to często do badania mózgu, mięśni i serca ale i oceny stanu chrząstek w kolanie. Rodzaj uszkodzeń zdecyduje czy będzie to leczenie zachowawcze w formie czasowego unieruchomienia i rehabilitacji prowadzonej przez doświadczonego fizykoterapeutę, czy - w przypadku poważniejszych obrażeń takich, jak zerwanie więzadła krzyżowego albo uszkodzenia łąkotek niezbędna okaże się artroskopia kolana, by naprawić uszkodzone organy.

Przy wyborze drugiej możliwości lekarz wystawia skierowanie na przeprowadzenie  operacji. Pozostaje już tylko ustalić termin zabiegu i ewentualnie wyjaśnić na czym będzie polegał. Kiedy uszkodzone zostaje więzadło krzyżowe przednie wykorzystuje się artroskopię kolana -  będącą zabiegiem trwającym około półtorej godziny, podczas którego do stawu kolanowego wprowadzana jest mini kamera oraz narzędzia operacyjne - do jego operacyjnej rekonstrukcji. Przeszczep więzadła krzyżowego przedniego stawu kolanowego jest zwykle drugim etapem leczenia po artroskopii kolana, której celem jest dokładne zdiagnozowanie uszkodzenia, usunięcie blokujących fragmentów zerwanego więzadła oraz leczenie współistniejących urazów. W wybranych przypadkach rekonstrukcja może być przeprowadzana jednoetapowo. Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego to bardzo poważne schorzeniem stawu kolanowego i może spowodować zaburzenia w prawidłowym funkcjonowaniu tego stawu. Powstała wówczas niestabilność stawu może doprowadzić do obniżenia komfortu życia i niemożności uprawiania większości sportów. Powoduje również  uszkodzenia łąkotek lub nawracające wysięki, które objawiają się obrzękiem stawu kolanowego. Niestabilność stawu - pozostawiona bez leczenia - może doprowadzić do zwyrodnienia stawu kolanowego, dlatego nie wolno zwlekać z podjęciem leczenia operacyjnego.

Po zabiegu rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego pacjent jest wypisywany do domu dwie lub trzy doby po operacji, a wizyta kontrolna u ortopedy i zdjęcie szwów następuje po tygodniu. Zdarza się podczas tej wizyty nakłucie kolana w celu usunięcia płynu pooperacyjnego, krwiaka lub wysięku. Krytyczny dla przeszczepu  jest okres pomiędzy szóstym a dziesiątym tygodniem po zabiegu, dlatego przez pierwsze trzy miesiące konieczne jest noszenie specjalnego stabilizatora stawu kolanowego. Aby wrócić do aktywności sportowej - w ograniczonym zakresie - muszą upłynąć przynajmniej cztery miesiące.